Na treść wykładu składa się zarys metod informatycznych uznanych jako „inteligentne”, które znajdują lub mogą znaleźć zastosowanie w projektowaniu i budowaniu systemów informacyjnych. Wykład pomyślany jest jako droga prowadząca od morfologii klasycznego systemu informacyjnego, czyli określenia jego składników, a następnie wiodąca przez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie”, które z poszczególnych składników można wyposażyć w „inteligencję” za pomocą znanych technik z zakresu sztucznej inteligencji i dziedzin pokrewnych, by – w rezultacie – doprowadzić do opracowania mapy architektury generycznego systemu informacyjnego z zaznaczeniem tych miejsc, gdzie, w jaki sposób i w jakim stopniu można wprowadzić do systemu „inteligentne” komponenty.